BLOEDDONATIE EN DONORGEDRAG VERDER DAN HET WESTEN
Een case study in Lebanon
Bloedtransfusie is een fundamentele gezondheidszorgdienst die op unieke wijze bijdraagt aan de gezondheid en overleving van mensen, en wordt beschouwd als een van de vier strategieën om Doel 3 van de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) te bereiken, bekend als: “Goede gezondheid en welzijn: Zorg voor een gezond leven en bevorder het welzijn voor iedereen op alle leeftijden.” De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beveelt specifiek het raamwerk aan voor vrijwillige en niet-betaalde bloeddonaties (VNRD) als de veiligste manier om een duurzame levering van gezonde bloedvoorraden te garanderen. Volgens de WHO (2016) voldoet slechts 4,1% van alle bloeddonaties in Libanon die de SDGs heeft ondertekend aan deze WHO-norm van VNRD. De resterende 95,9% van de bloeddonaties in Libanon is afkomstig van familie-/vervangingsdonaties en betaalde donaties.
Dit project is ontworpen als een vergelijkende casestudy en heeft als doel te onderzoeken hoe verschillende actoren, gezondheidszorginstellingen en beleidsmaatregelen de voortgang richting VNRD in Libanon beïnvloeden door beleidsvorming en beleidstoe-eigening te vergelijken op het macroniveau (d.w.z. nationaal niveau), het mesoniveau ( d.w.z. institutioneel/organisatorisch niveau) en het microniveau (d.w.z. percepties en ervaringen op het niveau van de persoon/individu). Dit onderzoek probeert de volgende onderzoeksvragen te beantwoorden: Welke factoren (actoren, instellingen, beleid en crises) belemmeren de vooruitgang van Libanon in de richting van vrijwillige en onbetaalde bloeddonaties? Welke factoren faciliteren de vooruitgang van Libanon in de richting van vrijwillige en onbetaalde bloeddonaties?
Samira Chatila is een doctoraats kandidaat bij de afdeling van sociologie op de Vrije Universiteit Amsterdam. Met een focus op medische sociologie, haar proefschriftstudie heeft als doel om bloeddonatie en bloeddonorgedrag in Libanon te begrijpen. Je kunt haar bereiken via s.chatila@vu.nl.