Marloes Spekman gaat na bijna 7 jaar de onderzoekgroep verlaten voor een nieuwe uitdaging binnen Sanquin.
Afbeelding van: qualitycontacts
Marloes Spekman is in 2017 begonnen als postdoctoraal onderzoeker bij Sanquin's Donor Medicine Research afdeling. Ze heeft in deze tijd drie mooie onderzoeksprojecten uitgevoerd. De projecten ”Van uitstel komt afstel?” (over de effecten van donoruitstel), Plasma Only Please (over het plasma-only donatiecentrum in Utrecht) en SUPPLY (over werving, behoud en gezondheid van plasma donors in Europees perspectief) hebben haar mooie ervaringen en herinneringen gebracht. Nu ook deze laatste projecten tot een einde komen, ligt er voor Marloes een nieuwe uitdaging in het verschiet.
Gelukkig blijft ze wel binnen Sanquin actief, hier gaat zij vanaf februari het team van Strategie & Innovatie versterken. Centraal staat hierin staat voor Marloes het ‘Samen duurzaam’ project, waarbij ze zich zal bezighouden met de Europese regelgeving rondom duurzaamheid (CSRD), en wat dit voor Sanquin betekent. Binnen afzienbare tijd moet Sanquin gaan voldoen aan deze Europese richtlijnen op het gebied van duurzaamheidsrapportage. De vraag is welke financiële impact en impact op het milieu Sanquin heeft op het vlak van bestuur, mensen en milieu (Environment, Social, Governance; ESG). Dit project vraagt het verzamelen en rapporteren van veel data en cijfers over Sanquin, haarmedewerkers en haar omgeving. Dit is heel wat anders dan het onderzoeksveld, een nieuwe en uitdagende stap dus!
Waarom deze stap? Marloes: “Ik vind duurzaamheid heel belangrijk en ben hier ook al een tijdje mee bezig, bijvoorbeeld in het Green Team van Sanquin. Ik vind Sanquin een mooie organisatie en ik denk zeker dat we hier iets mee kunnen.”
Wat is je het meest bijgebleven van je tijd in de onderzoeksgroep? Marloes: “Het onderzoek op de afnamelocaties voor “Van uitstel komt afstel?” was heel tof om te mogen doen. Ik heb toen alle 10 afnamelocaties persoonlijk bezocht en het was heel gaaf om de mensen die het onderzoek op de locatie moesten uitvoeren te zien, en te zien hoe het doneren er op elk van die locaties aan toe gaat! En de congressen en uitjes met de afdeling blijven me ook zeker bij. Het laatste congres in Wenen (ECDHM) waar het hele team bij was springt er meteen uit. Het schept een heel ander soort band om urenlang met elkaar in de trein te zitten op weg een ander land. Zo zie je elkaar ineens heel anders dan op kantoor.”
Tijdens haar 7 jaar in de onderzoeksgroep heeft Marloes veel dingen zien veranderen, PhD-studenten zien komen en gaan, en tijdens de coronaperiode bijna 2 jaar thuis gezeten. Ze kijkt onwijs positief terug op haar tijd in de onderzoeksgroep, de samenwerkingen en prestaties en zal zeker niet stoppen met het volgen van de onderzoeksgroep. Gelukkig blijft ze nog bij Sanquin werken en zullen we haar nog af en toe zien. En waar ziet ze zichzelf over 10 jaar? “Ik ben niet zo van het lange termijn vooruit plannen, maar ik hoop wel dat ik over 10 jaar iets aan het doen ben waar ik – net als nu – échte impact kan maken. Dat ik ergens bezig ben met dingen die me aan het hart gaan, bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat mensen goed blijven doen.”